Witajcie… wróciłem dziś z Łodzi, gdzie w Szkole Podstawowej nr 149 obyła się kolejna lekcja w ramach Programu Radio Reaktywacja zaaranżowana Jerzego Jakubowskiego SP7CBG i kolegów z OT15. Byli wśród nas koledzy: Cezary SP7UKL, Robert SQ7LRN, Paweł SP7TEV, Piotr SQ7OBD, Krzysiek SP7WME, Artur SQ7OFD. Lekcję poprowadziłem osobiście razem z Tomkiem SQ5OBU. Celem, jaki sobie postawiliśmy przed tą lekcją obok, wspaniałej zabawy i uczenia dzieciaków krótkofalarstwa było oczywiście zaprezentowanie naszego działania na forum Oddziału 15 PZK, wymienienie uwag dotyczących możliwości pracy i przekonanie kolegów, że warto pracować z dziećmi nie ponosząc znacznych środków na ten cel. Wydaje mi się, że lekcja przebiegła bardzo dobrze, jednak trudno mi to jednoznacznie ocenić, bowiem byłem w samym środku walki. Niemniej jednak udało się przeprowadzić cały materiał zaplanowany na ten dzień. Przekazaliśmy standardową porcję fizyki. Przeprowadziliśmy zawody telegraficzne, przeprowadziliśmy osiem łączności krajowych na 40 m oraz jedną międzynarodową z Walią na 17 m. Dzieciaki wspaniałe, uważne, błyskotliwe, zdyscyplinowane. Nasze QSO spod znaku klubowego 3Z5MT zostały przeprowadzone sprawnie i składnie. Dzieci przeżywały pracę na radiu niebywale ale i radość była godna. Prezes Jurek SP7CBG zaangażowany, serdeczny przekazał dzieciakom dwie paczki batoników na nagrody oraz dwie suszarki do włosów na rzecz szkoły. Czy udało się nam przekonać kolegów z Oddziału 15 do podjęcia rękawicy i zorganizowania kolejnych lekcji samodzielnie, chmmm… myślę, że tak ale liczę również, że sami nam o swoich spostrzeżeniach i przeżyciach opowiedzą w tym wątku. Wychodzili ze szkoły w bojowych nastrojach, trzymam kciuki. Jednocześnie z najwyższa przyjemnością informuję że Jurek SP7CBG przyjął z aprobatą i zadowoleniem zaproszenie do naszego grona, i od dziś jest honorowym Członkiem Radio Reaktywacji. Witamy serdecznie!
p.s. Ze swojej strony gorąco liczę na pozostałe oddziały terenowe. Myślę że pierwszy krok zrobiliśmy w dobrym kierunku!
Serdeczne Pozdrowienia Paweł SQ5STS i Zespół Radio Reaktywacja
Paweł mało ważne co zrobią inni ,czy ktoś podejmie rękawicę-ważne co wy robicie-bezinteresownie.Brawo-mam nadzieję ,że również kiedyś będę mógł w czymś takim uczestniczyć-powtarzam hobbystycznie ,nie rozliczając nikogo. Jacek
Cieszę się z Reaktywacji w OT-15 ogólnie jak i że to właśnie w OT-15 wykiełkowało ziarenko... ! Jeśli podsumujemy co dzieje się w krótkofalarstwie SP dla dzieciaków i dla pielęgnacji narybku, to mamy w ostatnim czasie dobrą progresję. RadioReaktywacja, Krótkofalarski Dzień Dziecka, YOTA Estonia 2013, inne akcje - Panowie to działa, to musi przynieść efekty. Dzięki !
Wtorek, 5 dzień lutego... Paweł SQ5STS kazał mi wstać o jakiejś zbójeckiej porze, środek nocy, ciemno, zimno... Jedziemy, mówi, do Łodzi... nie pamiętasz? Pamiętam, co mam nie pamiętać... tylko dlaczego nie za dnia? Wrzuciliśmy „graty” do auta i ruszyliśmy do Łodzi na zaproszenie kolegów z łódzkiego OT15. Drogowcy znów zaskoczeni zimą, bo przecież mróz w lutym w tej szerokości geograficznej to zjawisko rzadkie i może z tego powodu na autostradzie „szklanka”. Paweł co chwila nerwowo spogląda na zegarek. Przepraszam drogi Kolego, szybciej się nie da. W samej Łodzi najlepszym środkiem transportu byłby samolot, ale tego akurat nie było pod ręką, więc kolejne 40 minut mamy do tyłu... Kwadrans przed 9 udało nam się dotrzeć na miejsce, gdzie czekali już na nas Koledzy Jerzy SP7CBG, Cezary SP7UKL, Robert SQ7LRN, Paweł SP7TEV, Piotr SQ7OBD, Krzysiek SP7WME, Artur SQ7OFD Szybciutko rozkładamy sprzęt doświadczalny, instalujemy antenę i rzutnik, dzieciaki już czekają i z wyraźnym zaciekawieniem przyglądają się naszym poczynaniom. Kilkanaście minut po 9 startujemy. Paweł krok po kroku realizuje kolejne punkty prezentacji i już na samym początku mały szok, wśród słuchaczy siedzi 11-letni młodzieniec, który w zasadzie mógłby zastąpić STS'a przy wykładzie... ) Taki mały omnibus. Na szczęście doświadczenie Pawła pozwala opanować jego temperament i wszyscy możemy skupić się na lekcji. Paweł jak zwykle w swoim żywiole, więc moja rola ogranicza się dzisiaj wyłącznie do obsługi kamery i kilku drobnych korekt w ustawieniu trx'a, zaś Koledzy z 7 okręgu uważnie obserwują przebieg wykładu. A ten idzie jak po maśle, bezproblemowo realizujemy cały przygotowany materiał i po wszystkich doświadczeniach, które jak zwykle wzbudzały ogromną ciekawość, przechodzimy do konkursu telegraficznego. Część słuchaczy zgaduje, część wręcz strzela, ale znów znajdują się tacy, dla których odczytywanie „titawy” nie stanowi większego problemu, czyżby wpływ słuchanych bitów. Przechodzimy przez konkurs, nagrody przechodzą w ręce zwycięzców i na koniec została wisienka z tortu... młodzież siada do radia i robi swoje pierwsze qso. W eterze sporo chętnych stacji do przeprowadzenia łączności z młodzieżą, co nas bardzo ucieszyło. Zwłaszcza, gdy pierwsi korespondencji pochwalili nas za dobre przygotowanie w „klubie” naszych podopiecznych. A przecież oni usiedli z marszu, większość po raz pierwszy widziała trx na oczy. Niestety wszystko co dobre szybko się kończy, więc i nasza lekcja dotarła do finału. Zabieramy się za zwijanie sprzętu i mamy krótką chwilę na podsumowanie. Koledzy z OT15 są pod wrażeniem zawartości, prostoty i skuteczności programu, ale chyba przede wszystkim z tego, jak wdzięcznymi słuchaczami są dzieci w wieku 11-13 lat, jak chętnie otwierają się na nowe, jak łapczywie chłoną odpowiednio podaną dawkę wiedzy. Obiecują zrobić własną lekcję, nie: kilka lekcji. Bo warto, bo to w naszym najlepiej pojętym krótkofalarskim interesie interesie.
Ruszamy do domu, Łódź jakby luźniejsza. Jeszcze tylko szybkie tankowanie i wizyta w jadłodajni. Hmmm... tylko po drodze nic na szybko nie da się zjeść, zbaczamy więc odrobinę i w galerii handlowej Paweł rusza na poszukiwanie fast foodu. Rusza i znika... Buduje tę knajpę, czy jak? Mija 20 minut, w drzwiach galerii pojawia się obarczony siatami STS'ik... Chcesz sandwicza na gorąco? No jasne, co tak długo? A nic, byłem pierwszy w kolejce i dlatego tak długo zeszło... panienki zanim przygotowały czwartą kanapkę, pierwsze trzy wystygły. ) Nieważne, daj cokolwiek...
Na Wilanów docieramy około 17, zmęczeni i głodni, lecz szczęśliwi. Było warto. Po raz kolejny było warto. Widok uśmiechów na twarzach? Bezcenne.
Tak na Tatrzańskiej... Szkoła Podstawowa 149 im Obrońców Wsterplatte, dlaczego pytasz...? co do Domu dziecka jesteśmy w DD4 Warszawa w co drugi wtorek pracujemy tylko na 80M... około godziny 19 - 20
potwierdzam, bylem, widzialem, bardzo mi sie podobala prezentacja dokonana przez kolegow z Radioreaktywacji pokaz przeprowadzony bardzo profesjonalnie, na podbudowie duzej wiedzy pedagogicznej pomoce naukowe bardzo proste, a jednoczesnie bardzo komunikatywne, dzieci nie mialy zadnych problemow w zrozumieniu demonstrowanych zjawisk pani dyrektor szkoly bardzo zadowolona, czego nie omieszkala dobitnie wyrazic swoim donosnym glosem (DSP bardzo aktywne) szczegolne podziekowania dla Bogdana SQ7OVX za doposazenie konkursowymi nagrodami w postaci sprzetu AGD czesci plywackiej szkoly zespol Reaktywacji wskazal nam wlasciwa droge postepowania przy powielaniu tego pomyslu szerzenia wiedzy o nas juz wsrod mlodziezy szkol podstawowych howgh! _________________ precz z preczem! zabrania sie zabraniac!
Veni, vidi, vici - no dobra - zwyciężyły dzieciaki. Trochę im zazdrościłem - za moich czasów takich fajnych lekcji fizyki nie było. A to że im się podobało to było widać. No i te wypieki na twarzach gdy siedziały przy radiu. Reaktywujemy reaktywację w Łodzi Na pewno. _________________ Cezary sp7ukl (ex sp2ukl) Sklep dla krótkofalowców: https://www.HamRadioShop.pl Autoryzowany dystrybutor Nagoya, AnyTone, Baofeng, Zastone, Wouxun, TYT ---------------- "Alea iacta est"
Z dużym zainteresowaniem przeczytałam i obejrzałam relację z łódzkiej wizyty z programem Reaktywacja i nasuwa mi się w związku z tym kilka uwag.
Na początek zaznaczę że inicjatywa jest jak najbardziej godna pochwały i naśladownictwa. Myślę jednak że scenariusz takich lekcji wymaga dość znacznego dpracowania pod względem dydaktycznym, bo co do wartości merytorycznych raczej nie czuje się na siłach do oceniania.
Przede wszystkim natychmiast rzuca się w oczy bardzo mocny rozdźwięk co do hura optymistycznych wypowiedzi organizatorów w tym wątku forum dotyczących reakcji dzieci, a tym co można zobaczyć na przedstawionym materiale filmowym. Mam na myśli niewielkie zaangażowanie dzieci zebranych na sali w to co sie dzieje przy radiu. Zdecydowana większość z nich wygląta tak jakby uczetniczyła w tym wydarzeniu za karę, jest wyraźnie znudzona i nie widać w nich żadnego zainteresowania tematyką zajęć. Wręcz kuriozalnie brzmi na tym tle końcowa wypowiedź prowadzącego o tym że "dzieciaki przeżywają to z wypiekami na twarzy"... Bo jedyne ożywienie jakie widać w całym filmie występuje w momencie podania wiadomości o tym że można się wreszcie udać na obiad.
W ogóle w trakcie tych zajęć dominują dłużyzny wyraźnie nużące uczestników, brak tam jakiegokolwiek "życia" które mogłoby napędzić zainteresowanie uczniów. Jako osoba z zewnątrz z wielkim trudem dotrwałam do końca wiejącego nudą filmu. Wyobrażam sobie co musiały czuć dzieci. Wiele jeszcze czeka kolegów wysiłku aby dopracować te elementy lekcji i rozbudzić zaangażowanie w to co robią. Może warto plan takich zajęć skonsultować z nauczycielami i prowadzić je wspólnie z kimś kto rozumie młodzież i wie jak nie dopuścić do osłabienia uwagi słuchaczy? Prowadzący muszą sobie zdawać sprawę z tego że nie wystarczy przyjechać z czymś co ich samych interesuje i jest dla nich wielka pasją. Niestety trzeba to również umieć podać w sposób który przemówi do zebranych uczniów. A tego tutaj jak widac zabrakło... Uczniowie nie wyniosą z takiego spotkania niczego co założyli sobie organizatorzy, jeśli bardziej zajmująca jest drzemka na materacu, pogaduchy z koleżanką czy kolegą, a przede wszystkim to że mogli się dzięki temu urwać z lekcji. Być może w pierwszej części, kiedy prezentowano dośwaidczenia fizyczne i przeprowadzono konkurs wyglądało to inaczej. Mam przynajmniej taką nadzieję. Podobnie jak to że moje negatywne wrażenia są zupełnie subiektywne i zupełnie inaczej bym się do tego odniosła gdybym mogła w tym uczestniczyć na żywo.
W każdym razie życzę kolegom jak najlepiej i mam nadzieję że w kolejnych odsłonach Reaktywacji uda się lepiej "zarazić" uczniów do współuczestnictwa w tym wspaniałym hobby. Trzymam kciuki!
Witam serdecznie... Dziękuję za uwagi. Film załączony dotyczy tylko łączności, jest to końcowa część lekcji, na którą składają się wspólne zawody sprawiające frajdę wszystkim dzieciakom jednocześnie, oraz część teoretyczna... W czasie trwania tego filmu właściwe zajęcia się już odbyły. A dzieci w tym czasi9e nie wychodziły na przerwy, obiad był pierwszą chwilą gdzie mogłem podzielić grupę na tych co robią łączności krajowe i zagraniczne. O części teoretycznej też warto wspomnieć. Istotne tu jest, że choć trwa bite dwie godziny bez przerwy dzieci zachowują skupienie i uwagę. Życzyłbym praktykującym pedagogom takich wyników.
Jeżeli chodzi o film. Film ten nie oddaje w pełni całego przebiegu zajęć, postanowiliśmy go jednak zaprezentować by pokazać starszym kolegom, że małe dzieciaki pięknie potrafią zachować się na paśmie, i radzą sobie z opanowanie schematu łączności... dzieci, które widać na filmie radionadajnik widziały pierwszy raz w życiu... trzy godziny później zrobiły pierwszą łączność. Jeżeli chodzi o wypieki na twarzy myślałem głównie o tych dzieciach które pracowały przy radiu. Trzęsące się ręce, wielkie nerwy i wypieki na twarzy... Widziałem to... mam świadków...
Cóż oczywiście zapraszamy do zespołu... każda rada mile widziana. Z chęcią zaprezentujemy taka lekcję "Pani?" z miłą chęcią się spotkamy, być może będzie okazja... wówczas będzie "Pani?" miała możliwość odnieść się do całości naszego przedsięwzięcia jeszcze raz...
ah tak się teraz zastanawiam... mam prośbę o uważne obejrzenie zdjęć zamieszczonych w tym wątku... proszę popatrzeć na twarze tych dzieci... czy one oglądają sufit? czy one wydają się rozproszone...
Podziwiam kolegów zaangażowanie bo wiem jak w obecnych czasach trudno zainteresować dzieciaki. Obecny sposób kształcenia gdzie wiedza jest weryfikowana przez prostackie testy i gdzie już dawno zapomniano o uczeniu samodzielnego i kreatywnego myślenia, a to dodatkowo utrudnia zadanie. Ostatnio do klubu trafiło fajnych kilku studentów kierunku technicznego. Nie wiedzieli co to jest pas (pasy) Van Allena. A to była wiedza ze szkoły średniej za moich czasów. Kolegi córka zameldowała że dzieciaki (spora cześć) kończące gimnazjum nie widzą ile jest 5x7 !!!
Panie kolego bawasta z pełnym szacunkiem-chociaż to kolejny anonim.Myślę ,że najlepiej można zwrócić uwagę na cokolwiek,wrzucając własny filmik z takiego programu.Gwarantuję również,że sam nie musisz być nawet krótkofalowcem,wystarczy wieloletnie doświadczenie w pracy dydaktycznej. Życzę sukcesów przyłączając się do akcji. Jacek
Nie żebym wietrzył spiskową teorię dziejów, ale wypowiedź anonima bawasta dziwnie mi zalatuje...
bawasta pisze:
Witam wszystkich serdecznie, Na początek zaznaczę że inicjatywa jest jak najbardziej godna pochwały i naśladownictwa. Myślę jednak że scenariusz takich lekcji wymaga dość znacznego dpracowania pod względem dydaktycznym, bo co do wartości merytorycznych raczej nie czuje się na siłach do oceniania.
Jak rozumiem, cała ocena powstała na podstawie materiału z ostatniej części zajęć pokazującego łączności, gdzie nie jesteśmy w stanie zająć całej grupy jednocześnie, a w zasadzie zajmujemy jednostki przy trx'e.
bawasta pisze:
Przede wszystkim natychmiast rzuca się w oczy bardzo mocny rozdźwięk co do hura optymistycznych wypowiedzi organizatorów w tym wątku forum dotyczących reakcji dzieci, a tym co można zobaczyć na przedstawionym materiale filmowym. Mam na myśli niewielkie zaangażowanie dzieci zebranych na sali w to co sie dzieje przy radiu. Zdecydowana większość z nich wygląta tak jakby uczetniczyła w tym wydarzeniu za karę, jest wyraźnie znudzona i nie widać w nich żadnego zainteresowania tematyką zajęć. Wręcz kuriozalnie brzmi na tym tle końcowa wypowiedź prowadzącego o tym że "dzieciaki przeżywają to z wypiekami na twarzy"...
Powyższa opinia świadczy o jednym: user bawasta nie poświęcił wystarczającej ilości czasu, by zapoznać się z innymi materiałami reaktywacji, nie obejrzał innych filmów, nie przeglądnął galerii zdjęć. Wydaje się, że więcej czasu spędził wymyślając nick i płodząc powyższy post, niż na rzetelną ocenę zawartości lekcji.
bawasta pisze:
W ogóle w trakcie tych zajęć dominują dłużyzny wyraźnie nużące uczestników, brak tam jakiegokolwiek "życia" które mogłoby napędzić zainteresowanie uczniów. Jako osoba z zewnątrz z wielkim trudem dotrwałam do końca wiejącego nudą filmu. Wyobrażam sobie co musiały czuć dzieci.
No własnie, wyobrażasz sobie, natomiast nie wiesz. Nie wiesz, nie widziałaś, ale oceniasz...
W zasadzie mógłbym punkt po punkcie obalać domysły i wymysły zawarte w poście usera bawasta, ale mija się to z celem. Bawasta już wie i nikt go/jej nie przekona, że białe jest białe, a czarne czarne... Cenniejsza jest dla mnie opinia osób, które były i oglądały zajęcia na żywo. _________________ '73 de Tomek Do... Or do not. There is no try - Master Yoda http://www.sp5py.plhttp://www.PZK.info.pl http://www.sp5prf.plhttp://ot37.pzk.org.pl 439.600MHz
Super sprawa ...A i jeszcze czy moglibyście opisać po krótce te doświadczenia z fizyki ?
ps. Chciałbym jeszcze dopisać coś od siebie: myślę, że dobrze by było, aby radio nie stało się motywem przewodnim takich lekcji, bo to się szybko dzieciakom znudzi, bo to już nie są "tamte" czasy, kiedy łączność utożsamiała pojęcie "fale i anteny".
Marcin, pozdrawiam
Cześć Marcin... Rewelacja... Bardzo pomożesz... powiedzmy sobie szczerze że ja jestem artystą plastykiem więc zapewne znajdzie się wiele rzeczy które można dodać lub poprawić... Moja wiedza nie jest pełna.
Doświadczenia: • Doświadczenie Oersteda z igłą magnetyczną nad przewodnikiem • Doświadczenie Ampera z przyciąganiem magnetycznym cewek z rdzeniem pod napięciem (elektromagnes)... Wstęp do wytłumaczenia działania głośnika i mikrofonu. • Doświadczenie Faradaya gdzie wzbudzanie pola magnetycznego w układzie cewka galwanometr powoduje natężenie prądu płynącego w przewodniku. • Doświadczenie Hertza na wykazanie istnienia pola elektromagnetycznego w układzie neonówka z iskrownikiem piezoelektrycznym • Nadajnik iskrowy i odbiornik indukcyjny, czyli układ nadawczy - zasilacz, cewka z rdzeniem, i włącznik w postaci klucza telegraficznego oraz układ odbiorczy - bliźniacza cewka o tej samej ilości zwojów i galwanometr pokazujący nadany sygnał. • Do tych doświadczeń zbudowałem właśnie radio kryształkowe na galenie jako ostatni element układanki po to by pokazać odbiornik bez zewnętrznego źródła zasilania.
Doświadczenia poprzetykane są takimi zagadnieniami jak... 1. Co to jest komunikacja? 2. Co to jest radionadajnik/radioodbiornik jak są zbudowane, w odniesieniu do narządów mowy i słuchu u człowieka? 3. Czym jest telefon komórkowy i jak działa? 4. Czym jest krótkofalarstwo? 5. Czym jest internet i do kogo należy? 6. Co jest szybsze internet czy radio? 7. Czym jest alfabet Morsa? - historia, zastosowanie, pokaz, konkurs o słodycze 8. Na czym polega DXowanie? Kilka anegdot o możliwościach DX'owych naszego hobby na przykładzie mapy googleearth 9. Kilka słów o propagacji w odniesieniu do poprzedniego punktu. 10. Trzy słowo o tym jaka jest rola krótkofalowców we współczesnym świecie. 11. Na koniec mówimy co trzeba zrobić i zdać by zostać krótkofalowcem i kierujemy dzieci do najbliższgo klubu lub oddziału.
Zabawy... 1. konkurs telegraficzny - dzieci dekodują proste 3-4 literowe słowa nagrodą jest cola lub batonik, cukierek 2. Konkurs nasłuchowy - dzieci w 2 grupach kolekcjonują nazwy stacji, drużyna która odczyta więcej wygrywa np chipsy 3. Łowy na lisa 4. Przeprowadzanie QSO krajowych i Zagranicznych...
Oczywiście Marcin nie zawsze uda się wszystko przeprowadzić, dzieciaki są bardzo różne, ich poziom percepcji nie jest równy. Zależy to od wieku, i od ich wychowawców. Myślę sobie jednak że nawet jak zdążę zrobić tylko część to warto. W Łodzi zrobiliśmy konkurs telegraficzny, łączności i całą teorię... uważam więc wyjazd za udany.
Marcin serdeczne zapraszamy w nasze szeregi. Każda pomoc na wagę Złota!
Z dużym zainteresowaniem przeczytałam i obejrzałam relację z łódzkiej wizyty z programem Reaktywacja i nasuwa mi się w związku z tym kilka uwag.
Na początek zaznaczę że inicjatywa jest jak najbardziej godna pochwały i naśladownictwa. Myślę jednak że scenariusz takich lekcji wymaga dość znacznego dpracowania pod względem dydaktycznym, bo co do wartości merytorycznych raczej nie czuje się na siłach do oceniania.
Przede wszystkim natychmiast rzuca się w oczy bardzo mocny rozdźwięk co do hura optymistycznych wypowiedzi organizatorów w tym wątku forum dotyczących reakcji dzieci, a tym co można zobaczyć na przedstawionym materiale filmowym. .......
Przyznam się osobiście, że bałbym się tak mocno negatywnego zrecenzowania tej lekcji na podstawie mocno amatorskiego i dokonanego w pośpiechu filmiku.Reakcje dzieci są zmienne w czasie jak sinusoida, a ich zdolność do koncentracji też nie za wysoka i mocno zmienna w czasie. Zakładając nawet, ze relacja czy relacje Pawła są zbyt entuzjastyczne i przesadzone z powodu emocji którym podlega, to taka ocena /chcąc nie chcąc/ nosi znamiona złośliwości. I wpisując się w tę /zapewne nie zamierzoną/ złośliwość, dodam swoją /trochę złośliwą/ uwagę: najlepiej zrobić coś podobnego samemu ale zdecydowanie lepiej. Skręcić to profesjonalnie z podkreśleniem czy uwypukleniem emocji i entuzjazmu dzieci /fachowcy filmowcy potrafią to zrobić bez problemu/, i wtedy napisać : chłopaki, patrzta i naśladujta.
Na tę akcję warto też popatrzeć z innej perspektywy.Otóż polskie krótkofalarstwo nie wypracowało sobie dotąd /pomimo ponad 80-letniej tradycji/ jakiegokolwiek spójnego i długofalowego programu pracy z dziećmi i młodzieżą.Przed laty załatwiało to lepiej czy gorzej ZHP.Teraz jest plaża. A przykłady są blisko,chociażby w sąsiednim DARC.Wystarczy chcieć i kopiować. Pojawienie się Reaktywacji daje jakąś nadzieję na przyszłość-trzeba tylko na to ciepło chuchać i dmuchać. Trzeba ten płomyk rozdmuchiwać wystrzegając się oczywiście "zagłaskania na śmierć". Trzeba jak we wszystkim sporo rozwagi. Mam nadzieję, że w nieodległej przyszłości i mnie będzie dane popatrzeć własnymi oczami jak wygląda lekcja i dokonać stosownej ocenić. A może też uda mi się dołożyć do tego swoją cegiełkę. I do tego namawiam wszystkich.
Nawet jeżeli się to komuś nie podoba to w moich postach jest napisane tylko to co jest napisane, a nie to co się komuś wydaje, że jest napisane./J.N./ nie przejawia żadnej aktywności w PZK,nic nie robi i nigdy nic dla PZK nie zrobił, notoryczny krytykant władz PZK i fan nieporadnego janczara z Turka, SLU Jurka.
Komentując wypowiedź niejakiej "bawasty" (cokolwiek merytorycznego miałoby to znaczyć w podpisywaniu się, a wiadomo, że opisując siebie w nicku chce się zazwyczaj coś wyrazić)), to widzę tu ździebko samego siebie: potrafię krytykować, ale nie doradzić i wytłumaczyć... _________________ SQ7MRW
FILMY VIDEO 
