Dipol półfalowy czy vertical ćwierćfalowy?
...a zwycięzcą jest???
    nowy pisze:

    (...) Kat promieniowania anteny jest w mojej wyobraźni najważniejszy.(...)


Kąt promieniowania anteny to kąt pod jakim występuje maksimum głównego listka. Jest to ważny parametr, ale nie jedyny. Każdy dipol usytuowany na odpowiedniej wysokości będzie skuteczniejszy od każdego wertikala. Poniżej porównanie charakterystyk dipola wiszącego na wysokości ćwierć fali i ćwerćfalowego GP. Co z tego. że GP ma kąt promieniowania niecałe 26 stopni, jak pod tym kątem dipol, który ma kąt promieniowania 90 stopni, wykazuje około 2dB więcej zysku. Owszem, przy kątach mniejszych niż 20 stopni niewielką przewagę ujawnia GP.



Poniżej porównanie dipola na wysokości pół fali i GP 1/4 i 5/8. W całym zakresie kątów dipol, pomimo, że największy kąt promieniowania, jest skuteczniejszy od każdego GP. W przypadku ćwierćfalowego GP ta przewaga jest rzędu 7dB. To więcej niż 3 elementy Yagi!
Konkluzja: jeżeli jest możliwość techniczna usytuowania dipola na wysokości większej niż połowa długości fali, to należy z tego skorzystać i nie "bawić" się w anteny pionowe. Na wyższych pasmach jest to łatwe do osiągnięcia.



Fragment wywiadu z operatorami wyprawy K1N na wyspę Navassa (tłumaczenie z translatora):
"Co to jest proste i skuteczne? Wysoko usytuowany dipol jest o wiele bardziej skuteczny niż nisko znajdujący się beam (w dowolnym rozmiarze). Dipol jest 2.1 dBi ponad vertical i może mieć więcej do 15 dBi na dużej wysokości. Mieliśmy pełnowymiarowego slopera na 160m na wysokości 53m, wycelowanego w EU. Mieliśmy pełnowymiarowy dipol na 80m na wysokości 50m bokiem do EU. Mieliśmy dipol na 40M na wysokości 35m i inne dipole na tej wysokości lub wyżej na wszystkie pasma, prawie wszystkie bokiem do EU. Okazały się tak samo skuteczne (lub lepsze), jak 2-el SteppIR na wysokości 6M . Nie mieliśmy żadnych verticali. Przynajmniej na niskich pasmach, mieliśmy lepsze anteny niż 99% naszych korespondentów!"
(źródło: http://www.mdxc.org/k1n-interview-for-mdxc-by-w0gj )

Antena znajdująca się na dużej wysokości wykazuje wielowiązkową charakterystykę promieniowania. Sygnały przychodzą pod różnymi kątami. Stackując dwie anteny można cały układ zoptymalizować na wzmocnienie głównej, najniższej wiązki i osłabienie pozostałych, albo na wyeliminowanie minimów występujących pomiędzy wiązkami, tworząc tym samym bardziej równomierną charakterystykę, korzystną np. w zawodach, gdzie nawiązuje się qso zarówno z bliskimi jak i dalekimi stacjami. Posiadacze stackerów często opowiadają, że np. stacje ze Stanów na początku propagacji najsilniejszy sygnał maja na dolnej antenie, potem na górnej, a przy schyłku propagacji na antenach zestakowanych.
Podsumowując, niski kat promieniowania nie decyduje o skuteczności anteny i należy zwrócić również uwagę na pozostałe parametry.

Pozsdrawiam. Bogusław sp7ivo


  PRZEJDŹ NA FORUM