| Wydział Kryzysowy Urzędu Wojewódzkiego Jaka jest podstawa prawna? |
| Dorzucę swoje 3 grosze do dyskusji. Oto treść mojego pisma wysłana do UKE: WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) zwracam się z prośbą o udostępnienie informacji w zakresie: W związku z wejściem w życie ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie trybu nieodpłatnego udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi (Dz. U. 130, poz. 875), zwracam się z prośbą o publiczne zajęcie stanowiska w następującej kwestii. Czy „podmiot upoważniony” (w rozumieniu zapisów ww. Rozporządzenia, na przykład Wydział Zarządzania Kryzysowego i Spraw Obronnych Starostwa Powiatowego) występując o nieodpłatne udostępnienie urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które w myśl ustawy – Prawo telekomunikacyjne, nie muszą posiadać Świadectw Zgodności (lub równoprawnego dokumentu), a w szczególności urządzeń wykorzystywanych przez radiową służbę amatorską (Art. 158 ustawy – Prawo Telekomunikacyjne), a w dodatku nie posiada Pozwolenia Radiowego na używanie takowych urządzeń, nie popełnia przestępstwa określonego w art. 208 ustawy – Prawo Telekomunikacyjne? Odpowiedź proszę o przesłanie na mój adres mejlowy. Jednocześnie zastrzegam sobie opublikowanie Państwa odpowiedzi na internetowym portalu radioamatorskim. I odpowiedź na nie: Szanowny Panie, W odpowiedzi na Pana wniosek z dnia 28 lipca 2010 roku o udostępnienie informacji publicznej, uprzejmie informuję co następuje. Na wstępie należy stwierdzić, że Prezes UKE nie jest organem uprawnionym do dokonywania obowiązującej wykładni Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2010 roku w sprawie trybu nieodpłatnego udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo – odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi. Wobec powyższego poniższa informacja nie ma charakteru wiążącego. Zgodnie z art. 177 ust. 4 ustawy Prawo telekomunikacyjne, podmioty, w tym niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, używające radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych, w sytuacjach szczególnych zagrożeń są obowiązane do nieodpłatnego udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych niezbędnych do przeprowadzenia akcji ratowniczej podmiotom koordynującym działania ratownicze, podmiotom właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego, służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy, a także innym podmiotom realizującym zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego. Tryb nieodpłatnego udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniu z dnia 1 lipca 2010 roku w sprawie trybu nieodpłatnego udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo – odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnym. Należy stwierdzić, że nieodpłatne udostępnianie urządzeń telekomunikacyjnych może być wymagane wyłącznie w sytuacjach wyjątkowych, takich jak np. katastrofy komunikacyjne czy klęski żywiołowe, w okolicznościach zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego. W związku z powyższym, zdaniem Prezesa UKE, nie dojdzie w takim przypadku do złamania przepisu art. 208 ust.1 ustawy Prawo telekomunikacyjne ( Kto bez wymaganego pozwolenia używa urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2). Przepis art. 177 ma tu charakter przepisu szczególnego wyłączającego skuteczność art. 208. Ponadto, działanie w ochronie dobra najwyższego rzędu chronionego prawem nie może być uważane za popełnienie przestępstwa, nawet jeśli w związku z tym działaniem nastąpi złamanie przepisu o charakterze administracyjnoprawnym. Marian Kornaszewski zastępca dyrektora Departament Zarządzania Zasobami Częstotliwości |