Maszt wolnostojący a Prawo Budowlane
JAK LEGALNIE ZAINSTALOWAĆ ANTENĘ – bariery prawne.

Chcąc zainstalować antenę spotykamy się z licznymi barierami prawnymi. Największy kłopot istnieje w zakresie prawa budowlanego.
Ustawa Prawo Budowlane wymienia „maszt antenowy wolno stojący” jako budowlę dla której bezwzględnie należy uzyskać pozwolenie budowlane (art.3 PB). Oczywiście w przepisach prawnych nie ma definicji „masztu antenowego wolno stojącego” więc jesteśmy narażeni na dowolną interpretację urzędniczą. No, jednym z kryteriów może być wykładnia leksykalna (np. Słownik Języka Polskiego) lub też stwierdzenie czy maszt posiada fundament. Brak jasności przepisów doprowadził do tak kuriozalnej sytuacji, że jedna z sieci telefonii komórkowej stawia swoje maszty w miastach na przyczepach kołowych (brak fundamentu) , sprawa znalazła się w NSA.
Starania o pozwolenie budowlane jest procesem bardzo kosztownym, długotrwałym i nie zawsze rokuje szanse powodzenia. Należy tu wspomnieć o posiadaniu odpowiedniego projektu (uprawnienia projektanckie w zakresie budowli telekomunikacyjnych), aktualizacji mapki geodezyjnej, badań środowiska ze względu na szkodliwość promieniowania elektromagnetycznego (koszt ekspertyz ponosi inwestor), ustanowienia kierownika budowy i nadzoru , etc (art. 33 PB i dalej). Pieniądze, pieniądze i jeszcze raz pieniądze. W moim przeświadczeniu należy unikać starań w ubieganiu się o pozwolenie budowlane i skorzystać z niejasności przepisów.
Ustawa Prawo Budowlane dopuszcza inną formę legalizacji budowli – zgłoszenie budowlane. Dotyczy ono tylko urządzeń wymienionych w art.30 PB. Należy zwrócić uwagę na zapis w art.30 pkt.1 ust.2 b mówiący iż zgłoszenia wymagają urządzenia na obiektach budowlanych o wysokości powyżej 3 metrów. Oczywiście 3 metry odnoszą się do wysokości urządzenia (definicja w art.3 ustawy PB) ponad budowlę. Budowlą może być 40 metrowy blok mieszkalny, a urządzenie antenowe mieć 5 metrów ponad.
Mamy tutaj ciekawostkę prawną: skoro zgłoszenia budowlanego wymagają urządzenia o wysokości powyżej 3 metrów to wszelkie urządzenia poniżej 3 metrów nie są w zainteresowaniu prawa budowlanego. Antena YAGI o rozpiętości 10 metrów na wysokości 2m 80cm nad poziomym dachem nie leży w zainteresowaniu nadzoru budowlanego.
Zgłoszenie budowlane opisane jest w art.30 PB.
Do lokalnego Wydziału Architektury (u mnie w Starostwie Powiatowym) składam odręczny wniosek z opisem zamierzonych prac, terminu wykonania, dołączam tytuł własności (oryginał wypisu z księgi wieczystej etc.), szkic urządzenia i ewentualne uzasadnienie (np. licencja amatorska) stwierdzające po co mi to. Opłaty skarbowe za podanie i załączniki. Jeśli w ciągu 30 dni organ administracji nie zgłosi pisemnego sprzeciwu zabieram się do roboty.
Organ zgodnie z art.30 pkt.3 może wydać decyzję o konieczności uzyskania pozwolenia budowlanego, ale tylko z powodów określonych w tym artykule. W moim przypadku popełniłem błąd dołączając do zgłoszenia budowlanego ksero mojego zezwolenia z URT. Architektura stwierdziła iż jest to inwestycja zagrażająca środowisku naturalnemu, powołała się na Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 14.07.1998 „w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji” (Dz. U. Nr 93, poz. 589) par.2 pkt.8 k) stwierdzający, że:
„ inwestycje obejmujące urządzenia emitujące elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące w zakresie częstotliwości 0,03-300 000 MHz: radiolokacyjne, radiokomunikacyjne, radionawigacyjne o sumarycznej, określonej zgodnie z przepisami odrębnymi, mocy nadajników wyższej od 10 W oraz radiolinie”
są szczególnie niebezpieczne dla środowiska.
Wyżej wymienione rozporządzenie utraciło swą moc prawną i zostało zastąpione przez rozporządzenie Rady Ministrów z 24 września 2002 roku „w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziałowywać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzania raportu z oddziaływania na środowisko” (DZ.U. 2002 Nr 179 poz.1490).
Najistotniejsze w tym rozporządzeniu jest to, że wymieniony raport (popularnie zwany operatem) należy bezwzględnie sporządzać przy równoważnej mocy promieniowanej izotropowo nie mniej niż 100 W ( par.2 ust.1 pkt9 lit.g), a przy mocy powyżej 15 W organ może zarządać sporządzenia tego dokumentu (par.3 ust.1 pkt.12 lit.o).
Tak więc z punktu zagrożenia środowiska moja stacja amatorska znalazła się pomiędzy elektrownią atomową , a zaporą wodną na rzece. Trochę mi to pochlebia.
Konsultowałem się z kolegami w całym kraju i sytuacja jest taka sama: organy administracją chcą aby ubiegać się o pozwolenia budowlane na postawienie anten nadawczych. Rozwiązanie dla nas jest dwojakie: albo moce promieniowane na pozwoleniach z URT poniżej 15W albo stwierdzać iż będzie to antena odbiorcza (np. dołączyć licencję nasłuchową).
Duży problem istnieje z postawieniem masztu antenowego wolno stojącego (sklasyfikowanego w ustawie jako budowla – bezwzględne pozwolenie budowlane). Rozwiązania są takie iż maszt kotwi się do budynku, wtedy nie ma znamion „wolnostojący”, albo też na szczycie umieszcza się flagę narodową wtedy jest to maszt flagowy, a nie antenowy. Są to praktyczne rozwiązania z terenu kraju, nie ja to wymyśliłem.





  PRZEJDŹ NA FORUM