Fazowane verticale z rezonansowymi (podniesionymi) przeciwwagami.

W oczekiwaniu na weekendowe próby trochę podbudowy teoretycznej, żeby mniej więcej wiedzieć czego się spodziewać. Poniżej wyniki symulacji w programie. W przypadku dwóch przeciwwag na element skierowanych prostopadle do płaszczyzny elementów pionowych uzyskane rezultaty zbliżone są do oczekiwanych. Wprawdzie najlepsze parametry uzyskuje się przy kącie przesunięcia około 60 stopni, a nie 71 jak w powyższych opracowaniach, ale jest to mniej istotne i można wytłumaczyć niedokładnością modelowania. Zresztą różnice nie są duże. Zmiana kierunku przeciwwag na zgodny z płaszczyzną elementów pionowych, jak pisałem wcześniej, całkowicie zmienia charakterystykę promieniowania, która staje się praktycznie dookólna z minimalną przewagą kierunków prostopadłych do anteny! Oczywiście, te wyniki nie są do przyjęcia i raczej trudno zrzucić je na karb niedokładności programu przy niskich wysokościach. Stąd w ogóle pomysł założenia tego tematu. Sam jestem ciekawy, jak to zweryfikuje rzeczywistość w odniesieniu do wyżej przedstawionych pochlebnych opinii o takiej konstrukcji. Przyzwoite rezultaty uzyskuje się w programie przy pojedynczej przeciwwadze przy każdym elemencie pionowy, przy czym muszą one być skierowane w tą samą stronę. W tym przypadku nie można wykorzystać zmiany kierunku promieniowania na przeciwny, gdyż po odwróceniu zasilana charakterystyka staje się nieakceptowalna.

  PRZEJDŹ NA FORUM