| Korkociąd ADx-1, AFD-835, 300Mhz - co to za antena, jak jest zrobiona Poszukiwanie danych celem odtworzenia anteny |
| Z tego co pamiętam, a założyłem tych antena kilkadziesiąt. 1 Polaryzacja pionowa, wektor poziomy -26 dB. 2. Zysk fabryczny ok. 3,5 dB, rzeczywisty około 2 dB 3. Trzy dipole pierścieniowe zasilane w punkcie pośrednim o oporności 150 omów niesymetrycznie (specjalny kabel współosiowy) - trzy odcinki tej samej długości doprowadzone do punktu podziału (charakterystyczny kawałek mufy z dwoma uszczelniaczami) i dalej kablem do podstawy. W podstawie gniazdo najczęściej C-50, ale w wykonaniach specjalnych występowało gniazdo N 4. Antena pasma 300 MHz występowała w trzech głównych wykonaniach: - 300 do 308 MHz - 336 do 344 MHz - dwupasmowa obu powyższych pasm do pracy duosimpleksowej i dupleksowej (odstep 36 MHz), miała mniejszy zysk od pierwszych wykonań o około 1 dB. 5. Bardzo ciężka, najcięższa była podstawa. 6. Oprócz podstawowej wersji ADx1 była opracowana antena ADx2 - będącą jakby dwoma antenami ADx1 ustawionymi jedna nad drugą. wyprodukowano tylko kilka sztuk. 7. Maksymalna moc doprowadzona - do 50W ale tak naprawdę max to 20W z uwagi na konstrukcję i rodzaj użytych złącz. 8. Zaleta anteny była dość duża wytrzymałość i gromoodporność - na maszcie przy Placu Defilad 1 w Warszawie (228 metrów npz) wytrzymywała około 5ciu do 10ciu lat. Typowa "pała radmorowska" do pierwszej burzy lub silniejszego wiatru (tak powyżej 160 km/h. ADx bardzo rzadko gromadził na elementach ładunek potencjalny, co przy silniejszych wiatrach w antenach radmorowskich jest powszechne. Wadą były częste usterki - szczególnie po burzach - układu podziału mocy. Po prostu kabelki 150 omów nie wytrzymywały bezpośrednich uderzeń - za cienka żyła środkowa - ok. 0,7 mm 9. Jeszcze kilkanaście lat temu można było widzieć na kilku dachach w Warszawie podobne anteny na pasmo 160 MHz. Resztki podobnej anteny na pasmo 98 MHz (ale dipoli cylindrycznych) są na maszcie budynku przy Chmielnej 25. Anten na pasmo 33 i 44 Mhz nie widziałem. 10. Nie jest to antena typu DDR(R), chociaż konstrukcja może wyglądać podobnie. Są to dipole pierścieniowe, antena kolinearna lub cylindryczna to nieco inne rozwiązanie. Dipol pierścieniowy to coś pośredniego między dipolem pętlowym a kolinearnym/cylindrycznym. Stąd ta nieco dziwna oporność 150 omów elementów podstawowych. Trzeci, szósty i dziewiąty pierścień były elementami biernymi formującymi pionową charakterystykę promieniowania. |