strojenie LW
    SP3ANL pisze:

    Odpowiadając na pytanie autora: SWR i rezonans to są dwie różne sprawy, pomimo, że w wielu przypadkach częstotliwość niskiego SWR i częstotliwość rezonansowa mogą być te same lub blisko siebie. SWR charakteryzuje antenę w połączeniu z nadajnikiem o konkretnej impedancji, wynika z różnicy impedancji nadajnika i anteny (przy założeniu, że nie ma kabla lub użyty kabel nie zmienia impedancji). Częstotliwość rezonansowa jest parametrem charakteryzującym samą antenę i jest to częstotliwość zerowej reaktancji anteny. Innymi słowy, jeżeli zmieni się nadajnik na inny nadajnik o znacznie innej impedancji wyjściowej, SWR dla tej samej anteny będzie inny, ale częstotliwość rezonansowa pozostanie ta sama. Dowodem na fakt, że niski SWR i rezonans to nie to samo jest to, że jak się podłączy opornik 50om dużej mocy, to jest niski SWR, ale nie ma częstotliwości rezonansowej, a jak się podłączy kondensator z cewką, to będzie jedna częstotliwość rezonansowa, na której będzie bardzo wysoki SWR z powodu bardzo niskiej lub bardzo wysokiej rezystancji.

    Teraz ja zadam pytanie, może ktoś tego doświadczył, obojętnie, czy przy antenie doublet, czy przy LW. Zakładam, że jest potrzebna skrzynka antenowa i ona znajduje się daleko od anteny (kilkadziesiąt metrów kabla). Czy ma to znaczenie, czy kabel od skrzynki do anteny ma długość wielokrotności połówek fali (bo tylko wtedy nie zmienia impedancji anteny), czy długość jest przypadkowa w kontekście strat energii? Załóżmy, że odcinek, o który miałby się różnić przypadkowy kabel od dociętego do całkowitej ilości połówek fali ma pomijalnie małe tłumienie katalogowe i że dla obu przypadków da się tak ustawić skrzynkę, że od strony nadajnika jest czyste 50om rezystancji (SWR 1.0).


Zobacz mój zestaw kilka postów wyżej. Teraz pomału spróbujemy to wyjaśnić. Dipol na zaciskach dla danej częstotliwości ma Zd (może się zawierać od części Ohm-a do nawet kilku kOHm. W tym miejscu podłączona linie zasilającą. Znowu linia ta transformuje Zd na wejściu linii na ZL na wyjściu linii. W zależności od długości falowej linii oraz jej rezystancji charakterystycznej, linia w transformuje Zd na ZL. Stopień transformacji jest nieznany. Teraz skrzynka antenowa widzi ZL i transformuje to oraz kompensuje X do postaci R=50 X=0. oTO CAŁA TAJEMNICA DLACZEGO TO DZIAŁA.


  PRZEJDŹ NA FORUM