Prawda czy Fałsz - MmanaGal i inne.....
    SP1AP pisze:

    Jarku 50 lat temu nikt nie słyszał o żadnym Mmana-Gal i też anteny nasze były konstruowane i w miarę sprawnie działały.
    Potem się zachciało JE3HHT kombinować, bo miał za dużo materiałów do budowy anten i miejsca na ich stawianie, więc dokonał tego "wiekopomnego" dzieła.
    Jednak bez zachwytów mój drogi, bo mimo przydatności Mmana do wieszanych wysoko drutów i rurek ma on wiele niedoskonałości w postaci chociażby nieprzydatności do projektowania anten nisko nad ziemią(np.beverage), a także niezbyt ścisłych wyników dla anten z drutu w grubszej izolacji, tam wyskakują duże niedokładności.
    Wolę więc pozostać przy naszych metodach sprzed 50 lat.
    I moje anteny bez znajomości Mmana-Gal też są w miarę, a nawet ponad miarę sprawne, hi! pan zielony


Zbyszek.
Żaden z tych programów nie jest doskonały.
MMANA-GAL akurat w interesującym Ciebie temacie ma wsparcie: http://www.qsl.net/ua3avr/

...Program do modelowania anten to potężny, edukacyjny system, któremu można zadać praktycznie każde pytanie, otrzymując matematycznie dokładną odpowiedź. Pozwala nam porównać różne typy anten i na podstawie wyników samemu wyciągnąć wnioski. To unikalny interaktywny kalkulator. Na podstawie zwykłego papierowego opisu, nie można obliczyć całej różnorodności konstrukcji, możliwości wykonania i rozmieszczenia anteny – liczba takich wariantów, jest nieskończenie duża.

..............

Metoda, która sprowadza się do rozbijania każdego przewodu anteny na odcinki (segmenty) i obliczenie prądów w każdym punkcie – dla wszystkich segmentów. Na tej metodzie bazują wszystkie nowoczesne programy (ELNEC, EZNEC, NEC4WIN95, MMANA). Do analizy większości amatorskich anten jest zupełnie wystarczające, aby program obliczył 100...500 punktów. Jednakże czasami bywają sytuacje, kiedy trzeba obliczyć więcej niż 1000 punktów. Obliczanie takich matryc zajmuje kilkadziesiąt sekund nawet dla KOMPUTERA z częstotliwością zegara 100 MHz. Poważniejsze zadania z kilkoma tysiącami punktów (anteny paraboliczne UKF z dużym zyskiem), nawet gigahercowy komputer «zastanawia się» kilkadziesiąt minut! Uznajmy to jednak za skrajności. Obliczenia, nawet na prostych komputerach, przebiegają w miarę szybko.

Wszystkie znane mi programy modelowania (oprócz MMANA i chyba, jeszcze EZNEC) mają swoje ograniczenia. Trudności pojawiają się przy, modelowaniu odcinków długich linii, równoległych systemów lub blisko rozmieszczonych przewodów, krótkich przewodów (poniżej 0,05 długości fali) i jeszcze w kilku innych przypadkach. Otrzymane wyniki podczas modelowania jak na złość nie chciały mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Tu pojawia się pewien problem, kiedy ‘gonisz’ popularną antenę pod zadane warunki – a tu już na początku jest wiadomo, że należy z tego zrezygnować lub w przypadku, kiedy projektujesz nową antenę, pozostaje wątpliwość, czy to co otrzymałeś odpowiada rzeczywistości? Czy program gdzieś w obliczeniach ‘nie potknął się’ na swoich ograniczeniach a otrzymane wyniki nie są przypadkowym majaczeniem komputera? Lecz przy takim podejściu, zatraca się główny sens komputerowego modelowania – możliwość projektowania, poznania czegoś innego, czegoś nowego. Dokładniejszych odpowiedzi na te pytania nie uzyskasz. Dlatego też, jeżeli wyniki są «zbliżone do prawdy» to uznaj, że są poprawne. Jeżeli nie, to są nieprawidłowe.

Znane mi są tylko dwa programy ‘niepotykające się’ na ograniczeniach – EZNEC (angielska wersja) i MMANA. Ten ostatni, próbuje być dokładnym. Jednak ma pewne ograniczenia w modelowaniu Realnej ziemi, ale nie ma za to ograniczeń co do wzajemnego rozmieszczenia przewodów. Programy te mają wiele przydatnych funkcji, tak w MMANA jak i w EZNEC. EZNEC ma ograniczenie do obliczania 500 punktów, więc dla dokładnej analizy poważnych systemów antenowych, to trochę za mało. Wreszcie, ostatnia sugestia, ale i nie bez znaczenia – EZNEC, jest komercyjny (płatny).

................

Na realnej antenie wyniki otrzymane w MMANA, przy niewielkiej modernizacji są osiągalne. I to jedna z najistotniejszych możliwości. Masz świadomość, że przy poprawnej budowie i dostrojeniu, antena jest gotowa do pracy z bezpiecznymi parametrami. Czego nie można powiedzieć o antenach opisanych na papierze. Wielu z nas, znana jest sytuacja, kiedy to poprawnie zbudowana antena według papierowego opisu – nie pracuje … i nie wiadomo, dlaczego? Czy to błąd w opisie, czy w wykonaniu?
A może tylko wystarczy ją dokładnie dostroić?

Wstępne komputerowe modelowanie pozwala jednoznacznie wykluczyć ostateczną przyczynę. Zanim przejdę do opisu programu MMANA chciałbym uprzedzić, przed zbytecznym marnowaniem czasu i nerwów nad zadawanie sobie pytania…
Czy można ufać wynikom modelowania w MMANA?
To pytanie, jest zadawane przez wielu, bardzo wielu ludzi ale odpowiedź jest jedna…
można, a nawet trzeba!
Według wyników modelowania zbudowano dziesiątki różnych anten, jak i odwrotnie, zrobiono setki pracujących już modeli anten. Wszędzie zbieżność praktycznych rezultatów z realnymi wynikami była bardzo dobra. Mógłbym przytoczyć mnóstwo opinii z listów od różnych ludzi budujących anteny według opracowanych modeli. Nie robię tego, tylko z powodu oszczędności miejsca w tej książce. Jedynym problemem może być, – aby komputerowy model anteny był zbudowany bez błędów. W programie MMANA przyjęto bardzo dokładne wzory, pozwalające sprowadzić do minimum prawdopodobieństwo wystąpienia błędu w obliczeniach na wskutek działania człowieka. ...


... fragmenty z książki I. Gonczarenki "Komputerowe modelowanie anten. Wszystko o programie MMANA"

Andrzej


  PRZEJDŹ NA FORUM