Dipol i impedancja

sp3qfe pisze:

Dipol półfalowy wg. tego opisu: https://en.wikipedia.org/wiki/Dipole_antenna#Impedance_of_dipoles_of_various_lengths
ma impedancje 73omy i reaktacje 43omy, a nie jak napisałem w pierwszym poście impedancja 50 (49)omów.

Jak już robimy "doktorat z dipola", to dla poprawności formalnej należałoby napisać, że dipol ma impedancję o składowej rzeczywistej 73 omy i urojonej +43 omy

sp3qfe pisze:

Druga sprawa zauważyłem z opisu, że gdy zastosuje się grubszy pręt na elementy anteny to będzie wzrastać reaktancja w punkcie zasilania anteny.

Tak, na tym wykresie bardzo fajnie widać działanie współczynnika skrócenia zależnego od smukłości ramion dipola. Im grubszy dasz promiennik, tym więcej "odpłynie" od rezonansu na skutek zwiększenia składowej reaktancyjnej. Dlatego, żeby wrócić do rezonansu (czyli zerowej reaktancji), musisz skrócić ramiona.

Ale... jedna rzecz jest dla mnie nieoczywista. Wykres sugeruje przecięcie całej wiązki krzywych reaktancji w jednym punkcie +43. Mam dziwne przeczucie (na chwilę obecną nie poparte formalnymi pomiarami), że dla tak szerokiego zakresu średnic przewodnika w warunkach rzeczywistych to tak ładnie nie będzie. Ale to tylko takie małe spostrzeżenie w ramach niedzielnego dzielenia włosa (dipola?) na czworo.

PRZEJDŹ NA FORUM