[Humor] Mój stary jest krótkofalowcem
Taki mały projekt z przymrużeniem oka
Ukazał się nowy Biuletyn (jest tutaj, plik PDF). Ojciec oczywiście komentuje poprzedni numer.

Stary mi zawsze narzekał, że nie ma co czytać o polskich krótkofalowcach. Czyta forum, ale to nie to samo. Po przeczytaniu różnych postów tak mu się podnosi ciśnienie, że nie potrzebuje w ogóle kawy. Nic a nic. Ba, prędzej trzeba mu jakiegoś nervosolu albo czegoś podobnie działającego. Wejście na forum na jego komputerze powinno być opatrzone odpowiednim dysklejmerem typu „przed spożyciem ulotki dołączonej do opakowania zapoznać się z lekarzem lub farmaceutą”.
Po godzinie uszczypliwych komentarzy na temat tych i owych w końcu trafił na coś ciekawego – pierwszy biuletyn. O, cholera, pomyślałem, teraz to dopiero będzie jazda!
Stary przegląda. Zaczęło się!
- Że co? Jaki Burzenin, oni znowu jakieś QRP promują? Po co to komu?
- Tato, to jest ten zjazd, co pamiętasz, szkoda, że nie pojechałeś.
- Aa no tak, ale nie chciałem. Ooo, tu coś o klubie jest. Zobacz jacy badziewiarze, wstyd, normalnie wstyd. Jedziemy dalej, o, Krzysiek przetłumaczył instrukcje do Ilera, kurs telegrafii, dobrze, niech się uczą. Zaraz a to co? Że czasopismo CQ publikuje listę honorową nadawców, którzy osiągnęli na SSB ponad 200 krajów? Przecież Michał tyle zrobił w jednych zawodach. Głupota jakaś albo żart czy co?
- Tato, to jest dział z wiadomościami sprzed pół wieku, zobacz!
- A faktycznie. Dowcipnisie nabierają poważnych ludzi, co za chamstwo jakieś!
Ciekawe co będzie, gdy doczyta kilka stron dalej…
- No to już przegięli! O mnie piszą! Znowu! Co to jest!
Chwilę później przestał sapać. Nawet się uśmiechnął.
- Za ten rysunek i komentarz to mają u mnie piwo. A drugie za kalendarz zawodów. Masz następny numer? Weź mi to wydrukuj, bo z monitora się źle czyta.
- No mam, ale lepiej, byś go przeczytał jutro rano. Znowu się napalisz na zawody, a potem opowiadania z sukcesów SOTA podniosą ci ciśnienie. Będzie tak, jak ostatnio, gdy gumowe ucho mówił o twoim sygnale na częstotliwości ruskiej marynarki wojennej.
- Że coo!
Ja głupi, po co mu to mówiłem? Znowu się zdenerwuje.


Spotkanie klubowe
Co pewien czas do naszego klubu przyjeżdżają znajomi, by pogadać o starych wyczynach i nowych planach. Niejeden gaduła opowiada o pomysłach, pokazuje stare karty QSL, jakieś nagrania, rysunki i plany, w ogóle fajnie jest. Ostatnio przyjechał dawny główny konkurent starego, SP5ZAWODNIK, nieco młodszy i bardzo energiczny człowiek. Z tych, co uczą się równie szybko, jak nadają w zawodach. Od dawna między nimi było jednocześnie współzawodnictwo oraz taka ciepła sympatia pokrewnych dusz skażonych wirusem radiowym. Dziś tych dwóch miłośników radia usiadło do stołu przy spotkaniu klubowym i zaczęło robić plany rozwoju, by z dwóch stacji marzeń zrobić jedną, wspólną, bardzo solidną petardę. Akurat na zawody.
- Zobacz, ty weźmiesz amerykański RUN na dwudziestce na CW z osączarki, a ja od siebie na kwadratach będę dorabiał mnożniki. Na Japończyków mamy po rombie, Europę pociągnę z obu delt, Afrykę zrobi ci gaduła z małego monobandera. Mamy komunikację, zrobimy blokadę nadawania przez net, by tylko jeden sygnał był. Regulamin tego nie zabrania.
- To zależy od zawodów, bo czasami są ograniczenia.
- No dobra to zrobimy po staremu z jednego QTH. Ale gdyby tak odbiór zbiorczy?
- Będzie jazgot. Chociaż w sumie, może damy radę. Zobacz, Michał już zrobił nam automatyczny przełącznik, zrobimy sobie uplink na siedemdziesiątce, połączymy oba odbiorniki.
- Wolno tak?
- A dlaczego nie? Zobacz, będziemy mieli dobry odbiór na niskich pasmach, bo na wysokich z południowcami nie wygramy. Tylko dobre anteny, moc i operatorzy.
- Oraz obsługa. Ewka kawę zrobi, nad dziennikiem zapanuje.
- To pogadamy z harcerzami. Oni na obozach się znają, to nam pomogą. No i zasilanie, by but mieć.
- Wzmacniacze mamy, ale więcej mocy też by się przydało.
Pomyślałem, by sobie zażartować – otworzyłem ojcu Allegro i znalazłem tam aukcję z demobilowym profesjonalnym nadajnikiem firmy Marconi o mocy – bagatela – 10kW.
Co ja, głupi, zrobiłem…
- Ty, zobacz, to się uruchomi, użyjemy drivera i PA, zasilacz jest solidny, także po wymianie lamp będzie z 15kW do anteny. Drogo, ale weźmiemy!
- A rezerwa?
- Potworek da radę, tam z 5kW powinno wychodzić na dwudziestce.
- Tato, czy wy nie przesadzacie? Przecież to nie broadcasting!
- Synu przez ostatnie lata zrobił się taki syf, że 100W to dziś QRP.
Zapadła cisza. Nagle z kąta odezwał się jeden z młodych adeptów telegrafii i powiedział:
- Wczoraj z maleństwa zrobiłem Australię na dwudziestce. Fajne ! Niby tylko 20W, a było mnie słychać.
- A antena?
- Kupiłem od Michała jego Quada, cztery elementy. To chyba dobra antena, bo Rafał narzeka, że na jego cud dipolu pasmo zamknięte, a ja nadal robię deiksy.
- Niech Rafał pozłoci oba ramiona dipola, będzie miał lepszy zasięg.
Minęły dwa tygodnie.
Pozłocony dipol pięknie świeci. Nigdy w życiu nie widziałem pozłacanej anteny na krótkie. Cały klub ma uciechę, bo Rafał nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Stary się śmieje, że on kupi kratę i też ją pozłoci. Humor staremu psuje to, że SP5ZAWODNIK jednak kupił ten nadajnik i regularnie go testuje na 20m. Jeden fider stopił, założył nowy dwucalowy kabel, ale nadal nie może użyć pełnej mocy, bo siada mu zasilanie. Mimo to złożył wniosek o zmianę znaku, będzie miał SP5MARCONI, bo nie może dostać SP5QRO.


  PRZEJDŹ NA FORUM