HF1D_ex_SP1JPQ pisze:

Przeczytałem, któryś raz cały temat i nie moge wyjść z podziwu, że w dyskusji dotyczacej zagadnień czysto matematycznych można zawrzeć tyle inwektyw pod adresem adwersarzy.
Szkoda tylko, że spór spłynął w kierunku "płatny program to be, a program za kasę to jest "cóś" ".
To troche trąci ekstremizmem.
Zazwyczaj zwolennicy jednego lub drugiego narzędzia licytują się na mozliwości, a nie na kwotę uwidocznioną na rachunku. Widocznie znak czasów. "Wiara w pieniądz przenosi się na wiarę w możliwosci programu".

Dyskusja "teoria czy praktyka" jest stara jak świat i pewnie potrwa do końca cywilizacji, albo i dlużej.
Nie zamierzałem zabierać głosu, ale po przeczytaniu bardzo interesujących wypowiedzi Ryszarda SQ9FYS i Piotra SP2BPD uderzyło mnie kilka niekonsekwencji, takze u innych kolegów.

1.
Część kolegów miesza wykorzystywane modele. Mmana wykorzystuje model MiniNEC dosyć mocno odbiegający od opublikowanego przez NLLL modelu NEC2. Z racji genezy i przeznaczenia na pierwotne mikrokompuitery Apple Lisa, IBM PC, MiniNEC był mocno okrojony w stosunku do NEC2, zwłaszcza pod katem przyjetego modelu ziemi.

2.
Zarówno MiniNEC jak i modele NEC ewoluowały i w zasadzie teraz NEC2 to najprymitywniejszy czy najprostszy model.
Tzw MiniNEC 3 dawno juz nie ma wcześniejszych ograniczeń i przeskoczył NEC2 stosowany w programach za ciężkie pieniądze m. in. EZNEC.
NEC 2 to już historia, ale jest dostępny podczas gdy NEC3 i NEC4 wymagaja wykupienia licencji z NLLL, a NEC4 objety jest kontrolą transferu zaawansowanych technologii.

3.
Ciekawszym jest fakt, że nikt nie zwrócił uwagi na bardzo istotne ograniczenie już u źródła. Mateoda elementów brzegowych, która jest podstawą modeli MiniNEC i NECx (gdzie x=2,3,4) sprawdza się pod warunkiem że model jest prawidłowy. Innymi słowy program nie sprawdza czy dana antena jest prawidłowa z punktu widzenia fizyki. On taką prawidłowość zakłada, a następnie dokonuje tylko obliczeń szczególnych zakładając, że ogólne rozwiązanie jest znane.
Podsumowując, można wymyślic najbardziej absurdalny projekt anteny, a program uzna, że model jest ok i wykona dla niego obliczenia.

4.
Wreszcie kolejna bardzo istotna sprawa związana z modelem MiniNEC. Nie tylko nie zawiera on modelowanego podłoża jak NEC2, NEC3 czy NEC4, ale też ma ograniczenie że antena powinna znajdować się na wysokości większej od 0.2 lambda czyli dla pasma 80 metrów minimum 15 metrów z kawałkiem.
W innym wypadku wynik jest mało wiarygodny. Nie mówię, że nieprawdziwy, ale nie do końca wiarygodny.

5.
Może powinienem w innej kolejności, ale interesuje mnie czy w MMANA nastąpiła zmiana zastosowanego modelu od czasów gdy powstał program czyli z MiniNEC na MiniNEC3. Sadząc po niezmienionej funkcjonalności w porównaniu np. z 4NEC2 można przypuszczać, ze tak fundamentalnej zmiany nie wprowadzono, ale oczywiście mogę się mylić.

Bardzo obiecujący szczególnie jeżeli chodzi o uwzględnienie podłoża jest program AN-SOF oparty o metodę momentów zamiast metody elementów brzegowych i zawierający dosyć szeroki wachlarz możliwości definiowania otoczenia.
Niestety program jest platny i to solidnie .

Do czego zmierzam?
Jeżeli antena jest zgodna z ogólnymi zasadami fizyki i wisi na odpowiedniej wysokości, to wyniki z symulacji można uznać za prawidłowe, a już na pewno wystarczaja do naszych zastosowań.
Jeżeli natomiast ktoś chce zmusić skrócony dipol o długości np 2 x 5 metrów zawieszony 2 metry nad żelbetowym dachem z instalacją odgromową to trzeba dużej dozy wyobraźni, zeby uznać wynik z MMANA za poprawny lub prawdopodobny.
Niewiele lepiej będzie w przypadku EZNEC-a, natomiast przy odpowiednio dużej porcji pracy 4NEC2 powinien dać wyniki najbardziej odpowiadające założonym warunkom (chociaz także jest programem darmowym).