| Antena KF nad żelbetowym dachen a nad ziemią |
| Często od projektowania do eksperymentu wiedzie długa droga. Nie od razu każdy pomysł da się zweryfikować doświadczalnie (sąsiedzi, pogoda, oblodzony dach, sprzeciw małżonki... ) Tym bardziej już na etapie modelowania dobrze by było dbać o wiarygodność symulacji komputerowej. 1/ Wypada znać i szanować ograniczenia danego programu. Synteza tutaj: http://www.ipellejero.es/tecnico/nec-2/english.php. I tu: http://dl2kq.de/mmana/4-12.htm. 2/ Model warto też porównać z analogicznym, "pewnym" (już sprawdzonym w realu, opublikowanym przez uznanego specjalistę, podręcznikowym ...) 3/ Oraz spróbować rozwiązań alternatywnych. Np. w 4nec2 istnieją różne sposoby przedstawiania źródła (napięciowe, prądowe, split sources itp....). Np. duży metalowy dach modelowany jako kratownicę można kontrolnie zamienić na doskonale przewodzącą wzniesiona ziemię przy użyciu funkcji "second ground". Np. symetryczną linię transmisyjną można wprowadzić czysto matematycznie (jako linię idealną), ale można też narysować dwa równoległe druty. Jeżeli różne podejścia dają spójne wyniki, to szanse na sukces są duże. 4/ 4nec2 ma też wewnętrzne narzędzia sprawdzające spójność modelu. Potrafi narysować na czerwono podejrzane elementy. Wyświetlić na czerwono nierealne wyniki. 5/ Przydatne może być oglądnięcie rozkładu prądu. On może wiele powiedzieć szczególnie w antenach z elementami biernymi (yagi, cubical quad itp). Pomimo zasilania jedynie wibratora na direktorach i reflektorze powinien pojawić się znaczny prąd. Natomiast nierealistycznie duże wartości prądu czy napięcia mogą być sygnałem alarmującym, że należy uwzględnić skończoną dobroć cewek lub stratność linii transmisyjnej. 6/ Jeśli zmiana długości segmentów na krótsze powoduje zmianę rezultatów końcowych to znaczy, że pierwotna ilość segmentów była zbyt mała. |