SQ5KLN pisze:



Na tym właśnie polega siła iteracyjnego modelu - dajesz jak najszybciej podstawowe założenia i ogólny zarys aby od razu wszyscy mieli "coś do roboty" i każdy mógł zacząć nad tym myśleć "po swojemu" (zarys musi być na tyle otwarty, aby nie zabił kreatywności pozostałych członków teamu, tylko żeby "zmuszał" do własnego domykania pewnych zagadnień); potem robi się "burzę mózgów" gdzie każdy dzieli się swoimi pomysłami i wątpliwościami, Ty je weryfikujesz i uzupełniasz o swoje doświadczenia i powstaje kolejna wersja case study i tak proces się powtarza tyle razy aż Twoja wiedza w tym temacie zostanie "wyeksploatowana" w kontekście potrzeb reszty zespołu a jednocześnie reszta ma poczucie, że nie jest "biernym słuchaczem" tylko współtwórcą tego co powstało (i przy okazji dużo rzeczy wyciągniesz na poziom świadomy, które nawet nie przyszłyby Ci do głowy, gdybyś sam nad tym siedział od zera aż do wersji finalnej dostarczając "gotowca")