Łączność lokalna na KF - NVIS Komunikacja na KF bez strefy martwej |
Jeszcze jeden obrazek dotyczący optymalnej wysokości zawieszenie anteny dla łączności lokalnej. Weźmiemy dipol na 7,1 MHz. Rysunek M-3 z pierwszej strony tego wątku podaje kąty dla zasięgu łączności 25,50, 100 km. Ja założyłem, że stacja położona w centrum Polski ma mieć w zasięgu całe terytorium kraju, tj. zasięg ok. 350km. Tak będzie (proszę mnie sprawdzić) dla kątów elewacji od 60 do 90 stopni. Następuje wykres ch-k promieniowania dipola powieszonego na różnych wysokościach: ![]() Kolorem żółtym obwiodłem zakres odpowiadający łączności NVIS w promieniu 350 km (60 stopni i więcej). Widać, że największy zysk wykazują anteny o wysokości zawieszenia 0,10λ i 0,25λ. One i wszystkie inne z zakresu 0,10λ-0,25λ wygrywają. ![]() Są dwie kategorie anten przegranych: 1/ Anteny zawieszone zbyt wysoko, takie jak 0,375λ i 0,50λ. Ich charakterytyki "rozlewają się" w stronę niższych kątów elewacji, a dla NVIS zysku już nie wystarcza. 2/ Anteny powieszone za nisko, tak jak 0,05λ. Dla tej anteny, choć największy zysk wykazuje ona w kierunku prostopadłym do ziemi, to jednak straty związane z bliskością ziemi pochłaniają zbyt wiele energii. Prawdą jest, że dla łączności lokalnej potrzebna jest antena zawieszona nisko. Jednak nie zbyt nisko!!! ![]() 0,10λ jest tutaj nieprzekraczalną granicą. A jeśli możemy wywindować dipol na 0,25λ, będziemy mistrzami NVIS i otrzymamy bonus +1,5dBi w stosunku do tych, którzy zadowolili się wysokością 0,10λ. Można myśleć o dodatkowych bonusach wynikających z rozciągnięcia reflektorów bezpośrednio nad ziemią. Ale o tym już było. |