| W tym czasie stosowano także anteny kierunkowe oraz anteny promieniowania pionowego na KF. Jedną z takich konstrukcji była antena Manczarskiego, która dawała pewną łączność w obrębie Europy, a skompensowanie fali przyziemnej praktycznie uniemożliwiało skuteczny namiar bezpośredni. Często używaną anteną były dwa odcinki longwire pod ostrym kątem, zasilane z symetryzowanych obwodów wyjściowych radiostacji A-1 lub nowszej (Pipsztok, Nelka). Wycelowane na Londyn dawały niezawodną łączność radiową o każdej porze doby. Emisja - oczywiście CW, chociaż nowsze wersje obsługiwały także AM (A3A). |