| Jeśli wierzyć publikacjom ARRL, Korea Północna nigdy nie wydała żadnej amatorskiej licencji nadawcy dla własnych obywateli. Jedyna obecność w amatorskiej części eteru dotyczyła obcokrajowców, którzy dostali tymczasowe pozwolenie na nadawanie z pewnych rejonów tego dalekowschodniego kraju. Niemniej jak w wielu krajach z obozu socjalistycznego prawdopodobnie istniało tam pojęcie "radiosport", ale dotyczyło organizacji paramilitarnych i wojskowych. Zauważcie, że w P5 nie ma zgody organów państwowych na posiadanie odbiorników radiowych innych niż oficjalnie zatwierdzone i dostrojone do państwowych rozgłośni. |