| Emisja testowa SSDV |
| Ta fotka z wczoraj to 25 pakietów po 256 bajtów. Jeśli nie używamy systemu plików - a można nie używać i spreparowane obrazki nagrywać programem na kartę SD - to karta SD pozwala się bardzo łatwo odczytywać w paczkach po 512bajtów (rozmiar sektora). Zakładając że używamy tylko 256 bajtów z każdego sektora to na 2GB karcie mamy 4 miliardy pakietów. Ja mam mniejsze karty zamówione bo były tanie (128MB za jakieś 6 złotych z wysyłką AFAIR - co daje jakieś 260 tysięcy pakietów). Tak więc można całkiem sporo obrazków statycznych zmieścić na jednej karcie, tym bardziej, że nie sprawdzałem różnych ustawień kompresji JPEG (o ile coś dają). Oczywiście znacznie fajniej byłoby mieć tam porządną kamerę i wysyłać obraz "na zywo" ale to sprawia, że cały tracker staje się dużo cięższy, bardziej prądożerny itp. Nadawanie statycznych obrazków nie jest może jakimś super osiągnięciem ale chyba i tak to nieco urozmaici zabawę. Dodatkowo - skoro mamy już kartę SD na pokładzie to nic nie stoi na przeszkodzie aby zapisywać tam dane telemetryczne lotu. Mnie osobiście ciekawi końcówka lotu kiedy zwykle już nikt nie śledzi balonu bo nie ma go w zasięgu. Oczywiście muszę jeszcze przetestować ile prądu pobiera taka karta SD zarówno w trybie nicnierobienia jak i w czasie odczytu i zapisu. Dane do wysyłki przygotowywałem z użyciem https://github.com/fsphil/ssdv. Więcej informacji na temat SSDV http://ukhas.org.uk/guides:ssdv. |