Antena magnetyczna - eksperymenty
Zachęcam do kopiowania i testów.
Możesz się spodziewać osiągów nieco gorszych od dipola półfalowego, ale o niebo lepszych od krótkich anten samochodowych na to pasmo.
Ciężko będzie dopasować na takim rdzeniu, może spróbujesz dopasowania pętlą o średnicy jednej piątej średnicy pętli głównej.

Wysokość anteny ma kolosalne znaczenie przy łącznościach bezpośrednich na 10/11m, im wyżej, tym lepiej. Rurka może byc aluminiowa, ale wtedy musisz opracować połączenie - aluminium się nie lutuje w normalnych warunkach za pomocą stopu cynowego. Po użyciu lutu srebrowego i specjalnego topnika "się da" ale cienka rurka PEX raczej będzie sprawiać kłopoty. Podczas eksperymentów stwierdziłem, że najlepsze było obranie rurki z plastiku, spłaszczenie resztki alu i przewiercenie się przezeń, a następnie wsadzenie podkładek bimetalicznych miedź-alu i skręcenie całości śrubą.
Kondensator 2x14pF powinien wytrzymać, 4W to jest typowa moc QRP i tam działa nawet pospolity tzw "wysokonapięciowy" trymer ceramiczny. Jak masz taki kondensator to obie sekcje łączysz szeregowo, powinno się stroić. Gdyby pojemność była za mała, dołóż równolegle odcinek koncentryka RG6 (15-20cm) jak na zdjęciu wyżej. Mi trymerek ceramiczny działał bez problemu do około 20W na 28.500 MHz, po wymianie kondensatora na koncentrykowy i dopasowaniu za pomocą pętli, mogę podać wszystko, co mam z TRX, czyli 100W i SWR się praktycznie nie zmienia.
Antena stroi się bardzo ostro i maksimum szumów jest praktycznie w tym samym miejscu co optymalny SWR, ale musisz to przynajmniej kilka razy sprawdzić reflektometrem.


  PRZEJDŹ NA FORUM