| Tak prawde mowiac to z tym datowaniem "komorki" nie jest tak prosto. Systemy (dupleksowe) ruchomej lacznosci radiowej dzialaly znacznie wczesniej. Jesli chcemy mowic o telefonii w znaczeniu globalnym a nie po prostu o radiowej lacznosci, to trzeba przyjac iz taka ruchoma siec powinna miec punkt styku z tak zwana siecia publiczna (prosciej mowiac stala). A w latach 60-tych XX w. nawet w PL funncjonowal dupleksowy ruchomy system telefonii w pasmie 160 MHz i byl polaczony z siecia publiczna, poczatkowo w ruchu recznym pozniej w tak zwanym polautomatycznym (komutacja z terminali ruchomych mogla sie odbywac juz automatycznie). Z reszta malo kto pewnie wie ale system ten wylaczono w PL dopiero w XXI w. i do konca mial on komercyjnych abonentow. Trudno nazwac to jednak telefonia komorkowa (stosuje sie takie pewne naduzycie okreslajac takie systemy jako telefonie komorkowa generacji zero). Telefonia komorkowa to bowiem taka, w ktorej nastepuje automatyczny hend-over i hand-off czyli przelaczanie miedzy stacjami bazowymi (mozna tez nazwac to trunkingiem). To dopiero jest telefonia komorkowa. Wlaczenie w 1973 roku telefonu nie oznacza jeszcze iz jest to komotka, bardziej nazwalbym to dzialajacym prototypem aparatu dorecznego, ktorych w systemach generacji zero nie bylo. Nawiasem mowiac to polska Radiowa Siec Zarzadzania (czyli wsponiana wczesniej tak zwana telefonia 160), miala zaimplementowane cos co mozna nazwac polautomatycznym handoffem i handoverem, bo mozna bylo "wyszukac" stacje ruchoma w zasiegu innego obszaru. Byla to usluga platna i byla realizowana przez operatora. W druga strone proces tez byl polautomatycznie ralizowany, bo uzytkownik telefonu mogl przelaczyc go na konkretny obszar i gdy to zrobil mogl normalnie wykonac polaczenie (terminal ruchomy byl dopuszczany do sieci w dowolnym obszarze sieci ruchomej). W przypadku polskiej 160-tki okreslenie go jako zerowej generacji telefonii komorkowej ma wiec mocne uzasadnienie. Terminale byly produkowane przez RADMORa (dalo sie tez przystosowac do pracy w naszym systemie terminale z podobnej sieci niemieckiej, znacznie bardziej zaawansowane technicznie), w klasycznych obudowach znanych miedzy innymi z uzywanych czesto przez krotkofalowcow (przestrajanych) modeli serii 3000. Terminal miescil sie w 3 takich pudelkach. Jeden to sam radiotelefon, drugi to duplekser a trzeci to przetwornica. |